همزمان با بیداری مردم ایران در آغازین روزهای وقوع انقلاب، او نیز هم‌صدا با تظاهرات‌کنندگان،  ندای آزادی سر داد و خواستار براندازی حکومت جور شد.
هادی به سبب تربیت دینی خانواده، در ادای واجبات و مستحبات می‌کوشید و از انجام محرمات دوری می‌کرد. با قرآن، این منبع لایزال حق نیز مانوس بود و درعمل به آن، کوشا. هادی که در آن ایام، جهت اشتغال به تهران مهاجرت کرده بود، با برادرش در جلسات آقاي كافي شركت مي كرد. علاوه بر آن، حضور در اين جلسات، باعث شد که به كلاس هاي آقاي «علامه نوري» نیز علاقمند شود. از این‌رو، اين دو شخصيت در تحول روحي او تاثیر بسزایی داشتند.
در سال 57 با عاليه حسن­پور(رحمت الله علیه) پیمان ازدواج بست که حاصل آن، مهدي و علي هستند.
مهدی هم زمان با ورود امام و پيروزي انقلاب تولدی دوباره یافت. وقتی پدر او را براي اولين بار در آغوش گرفت، گفت: پسرم بايد فدايي رهبرش باشد.
به گفته خانواده، شوق رفتن به جبهه و دفاع ازكيان اسلام در او شعله ور بود. ديدن تشييع هر شهيد، تحول روحي عميقي در او ايجاد مي كرد.هميشه درمحفل دوستان و خانواده مي گفت: چگونه درخانه بنشينم، درحاليكه سرزمين و دين من توسط دشمنان مورد تهاجم قرار گرفته است؟!
پدرش از آخرين اعزام پسرش چنین می‌گوید: به او گفتم: پسرم! چند بار جبهه رفتي! تو را به قرآن ديگر نرو! گفت: به همان قرآني كه قسمم دادي، قرآن در خطر است. بايد بروم.
و سرانجام، هادی در 1362/08/01 طی عملیات والفجر 4 در کسوت یک نیروی عملیاتی در مریوان به ديدار معبودش شتافت.